18 maja – Św. Wenancjusza, Męczennika (+ok 250)

Poniósł śmierć męczeńską około roku 250.

Został zamordowany w Camerino koło Ancony jako piętnastoletni młodzieniec przez ścięcie razem z 10 towarzyszami, w tym kapłan Porfiriusz, wychowawca Wenancjusza; i Leoncjusz, biskup Camerino.
Zanim Wenancjusz został zabity, był biczowany, palony płonącymi pochodniami, powieszony do góry nogami nad ogniem, miał wybite zęby i złamaną szczękę, rzucony lwom i zrzucony z wysokiego klifu.

Wenancjusz został pochowany poza murami miasta Camerino, gdzie w V wieku wzniesiono bazylikę, wielokrotnie przebudowywaną w kolejnych stuleciach. Kult Wenancjusza stał się popularny: jego wizerunek pojawiał się na monetach i w litaniach; źródła w pobliżu bazyliki, które były związane ze świętym, były używane przez trędowatych i ludzi z wrzodami trawiennymi, aby wyleczyć ich dolegliwości. Wenancjusz zastąpił później świętego Ansovinusa jako patrona miasta.

W 1259 roku, podczas zniszczenia i splądrowania Camerino przez wojska Manfreda Sycylijskiego, relikwie Wenancjusza zostały bezpiecznie przetransportowane do Castel dell’Ovo w Neapolu. Zostały one przywrócone do Camerino w 1269 roku na polecenie papieża Klemensa IV, przeciwnika Manfreda.

W XVII wieku papież Klemens X, który był byłym biskupem Camerino, jeszcze bardziej przyczynił się do wzrostu jego kultu: mianowicie podniósł święto świętego do poziomu podwójnego rytu i skomponował hymny do św. Wenancjusza w Oficjum.

Boże, któryś ten dzień wsławił zwycięstwem św. Męczennika Twojego Wenancjusza, wysłuchaj próśb Swojego ludu i spraw, byśmy czcząc jego zasługi, naśladowali stałość w wierze.
Przez Pana…

🕂🕂🕂

Deus, qui hunc diem beáti Venántii Mártyris tui triúmpho consecrásti: exáudi preces pópuli tui et præsta: ut, qui ejus mérita venerámur, fídei constántiam imitémur.
Per Dominum…